بررسی اثر ترکیبات شیمیایی و فرآورده های بیولوژیک بر بیمارگر Monilia laxa عامل پوسیدگی قهوه ای درختان میوه هسته دار در استان گلستان

بیمارگر Monilia laxaعمومی ترین عامل بیماری پوسیدگی قهوه ای است و در غالب مناطق تولید میوه هسته دار بالاخص در نواحی مختلف سواحل دریای مازندران انتشار دارد. در صورت عدم تدوین یک استراتژی مدیریتی به یک بیماری محدود کننده تولید هسته داران در استان های شمالی کشور تبدیل خواهد شد.بدین منظور جهت بررسی اثر سموم شیمیایی و فرآورده های بیولوژیک بر میزان درصد سوختگی شکوفه و درصد و شدت پوسیدگی قهوه ای میوه، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در باغ بنیاد شهرستان علی آباد انجام شد. مقایسه میانگین ها به روش دانکن انجام گردید. نتایج تجزیه واریانس ارزیابی کنترل بیماری با مقایسه اثر سموم و فرآورده های بیولوژیک مختلف بر درصد سوختگی شکوفه و درصد و شدت پوسیدگی میوه نشان داد که اختلاف بین تیمار ها معنی دار بود (p<0/01). در مرحله شکوفه بیشترین تاثیر (083/ 7 %) مربوط به سم رورال تی اس و کمترین تاثیر (417/ 15 %) مربوط به ترکیب تریکودرمین بود. اما در میوه، درصد آلودگی با تریکودرمین به 25% و رورال تی اس به 166/ 9% رسید و شدت آلودگی (قطر زخم) با تریکودرمین 5/ 22 میلی متر و سم اکسی کلرور مس 667/ 27میلی متر بود.