انتخاب مناسب ترین مجموعه ی بهسازی خاک در حفاری مکانیزه ی تونل خط 7 متروی تهران

امروزه از تونلسازی سپری در مقیاس گسترده برای حفر تونل های شهری در خاک های نرم و کم عمق استفاده می شود. تونل زنی با EPB نیازمند بهسازی خاک است و قابلیت اجرای آن برای خاک های فاقد چسبندگی نیز افزایش یافته است. انتخاب مناسب ترین مجموعه ی بهسازی نیاز به بررسی های دقیقی دارد تا بتوان مشخصات خاک بهسازی شده را تعیین و داده های قابل اندازه گیری را مشخص نمود. انتخاب استراتژی مناسب برای بهسازی خاک در حین حفاری، شناسایی مخاطرات زمین را پر اهمیت جلوه می دهد تا با اطمینان بیش تر، تصمیمات مورد نیاز برای انتخاب نوع رفتار فیزیکی فوم و دیگر افزودنی ها گرفته شود. دراین پژوهش، انتخاب پارامترهای بهسازی با توجه به بررسی های تئوری، آزمایشگاهی و میدانی صورت گرفته است. به منظور بهسازی خاک از سه نوع فوم متفاوت (A، B، C) استفاده شده که در آن فوم B (برای اهداف معمولی با پایداری متوسط) بیش ترین طول مسیر تونل خط 7 متروی تهران را پوشش داده است. بررسی ها نشان می دهد هر واحد خاکی با توجه به خصوصیات زمین شناسی و ژئوتکنیکی، نیاز به افزودنی های خاصی دارد و پارامترهای بهسازی برای هریک از آن ها متفاوت است. همچنین نتایج حاصل از مطالعات تئوری با نتایج مشاهدات میدانی بسیار به هم نزدیک بوده، ولی با نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی متفاوت است. بهسازی مناسب خاک مسیر تونل موجب کاهش گشتاور، سایش، چسبندگی و نفوذپذیری شده و بهبود کنترل خاک را به همراه دارد.