تغییرات نسلی سبک زندگی در جامعه عشایری

جامعه عشایری ایران، در مرحله گذار از سبک زندگی سنتی به سبک زندگی نوین (یا شهری و روستایی) قرار دارد، و با برخورداری از دستاوردهای فناورانه دنیای مدرن، زندگی جدیدی را تجربه می کند؛ بنابراین سعی مقاله حاضر بر این است تا با به کارگیری روش شناسی توصیفی- پیمایشی، به بررسی این گذار از منظر تغییرات نسلی در رابطه با جامعه عشایری قشلاق قره بلاغ شهرستان ساوه پرداخته و پاسخ علمی لازم را ارائه بدهد. جامعه آماری در این تحقیق، جامعه عشایری ساکن در قشلاق قره باغ، شامل 65 نفر بوده، که تماما به سه نسل (سه رده سنی) جوانان، میانسالان و بزرگسالان، تقسیم و مطالعه شده اند. داده های لازم نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای و مطالعات میدانی، مصاحبه، پرسشنامه و برگزاری کارگاه های مشارکتی(PRA)، گردآوری شده، و بوسیله نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهند، با وجود اینکه بین نسلهای مختلف جامعه عشایری مورد مطالعه، تفاوت معناداری از نظر مولفه های سبک زندگی وجود دارد و تفاوت ها به شکاف و گسست نسلی منجر شده است؛ مولفه های سبک زندگی در میان نسل سوم، متفاوت از دو نسل دیگر است. همچنین پر رنگ تر شدن نقش نسل جوان در عرصه تصمیم گیری ها با استقبال روبرو شده و نسل ها در به کارگیری سبک زندگی نوین، همراه بوده اند؛ که مسیر این تغییرات به سمت افزایش تقاضا برای خرید کالاهای مصرفی بوده و ضرورت تزئینی وسایل زندگی بیشتر از ضرورت کارکردی آنهاست.