بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی گیاه بابونه (Matricaria chamomilla L.) بر سمیت پاراکوات در خون موش صحرایی نر

پاراکوات عمدتا به عنوان علف کش به کار می رود و سمیت آن از طریق افزایش گونه های فعال اکسیژن دار Reactive Oxygen Species می باشد. بابونه گیاهی از تیره کاسنی می باشد که به دلیل وجود ترکیبات فلاوونوئیدی خواص آنتی اکسیدانی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی بابونه در سمیت اکسیدانی ناشی از پاراکوات در رت بود. در این مطالعه تجربی 20 راس موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180 تا 250 گرم به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول نرمال سالین، گروه دوم پاراکوات به میزان mg/kg/day 5، گروه عصاره هیدروالکلی گل بابونه به میزان day / mg/kg 50 و گروه چهارم عصاره بابونه و پاراکوات (5 + 50 day / mg/kg) با هم به صورت گاواژ به مدت 7 روز دریافت نمودند. سپس در نمونه خون آنها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی همانند گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، سوپراکسید دیسموتاز ((SOD، پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) و ظرفیت آنتی اکسیدان های تام (TAC) اندازه گیری شد. پاراکوات LPO میزان و فعالیت آنزیم های SOD، GPx را در نمونه خون نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داد 05/0 p<. پاراکوات TAC را نیز در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داد 05/0 p<. عصاره بابونه به طور معنی داری تغییرات القاء شده در اثر پاراکوات را بهبود بخشید. با توجه به نتایج فوق به نظر می رسد که سمیت اکسیدانی ناشی از پاراکوات توسط مواد آنتی اکسیدانی همانند گیاه بابونه بهبود یابد.