بررسی اثر تزریق دوغاب بر مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ با ارزیابی پارامترهای سیستم Q (مطالعه موردی پی سنگ سدهای بختیاری، بازفت و خرسان 2)

امروزه تاثیر عملیات تزریق سیمان معمولا توسط نتایج آزمایش های نفوذپذیری تائید می شود که این روش برای نشان دادن میزان تغییرات ایجاد شده در خصوصیات مکانیکی توده سنگ کافی نمی باشد. اگرچه محققان مختلف از آزمایش های برجا جهت ارزیابی بهبود خصوصیات مکانیکی توده سنگ استفاده کرده اند اما انجام این آزمایش ها هزینه بر و زمان بر بوده و همچنین مستلزم مهارت کافی است. تزریق سیمان باعث کاهش نفوذپذیری، بهبود وضعیت درزه ها و نهایتا افزایش امتیاز توده سنگ در سیستم های رده بندی مهندسی سنگ می شود. بنابراین با اندازه گیری مقادیر شاخص کیفی توده سنگ (Q) در مغزه های بدست آمده از گمانه های تزریق شده، می توان میزان کارایی و موفقیت آمیز بودن عملیات تزریق در بهبود خصوصیات مکانیکی توده سنگ را نشان داد. در این پژوهش برای اولین بار از روش نگاربرداری Q به عنوان روشی ساده برای ارزیابی تاثیر تزریق سیمان در بهبود مدول تغییرشکل-پذیری توده سنگ استفاده شده و نتایج حاصل از نگاربرداری Q در پانل های تزریق آزمایشی ساختگاه سدهای بختیاری، بازفت و خرسان 2 را مورد بررسی قرار داده است. مقادیر مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ در شرایط قبل و بعد از تزریق توسط نگاربرداری Q محاسبه شده است. نتایج محاسبات حاکی از همخوانی خوب بین مقادیر مدول تغییرشکل پذیری محاسبه شده از روش نگاربرداری Q و حاصل از آزمایش های برجا است. این همخوانی قابلیت و کارائی روش نگاربرداری Q برای ازیابی تاثیر عملیات تزریق و اندازه گیری پارامترهای توده سنگ را تایید می کند. همچنین نتایج نشان می دهد که توده سنگ هایی با کیفیت پایین-تر، به میزان بیشتری نسبت به توده سنگ هایی با کیفیت بالاتر بهبود یافته است.