بررسی بروز کیفوز بعد از لامینکتومی گردنی در بیماران میلوپاتی گردنی به علت تنگی کانال دژنراتیو و ارتباط آن با سرانجام نورولوژیک این بیماران

لامینکتومی گردن یک درمان استاندارد و شناخته شده برای میلوپاتی ناشی از تنگی کانال گردنی می باشد، که در رابطه با میزان بروز کیفوز بعد از لامینکتومی نتایج متفاوتی در مطالعات مختلف گزارش شده است و عوامل موثر بر آن کاملا شناخته شده نیست.
این مطالعه بصورت گذشته نگر بر روی بیمارانی که طی سال های 1377-1387 به دلیل تنگی کانال دژنراتیو مورد لامینکتومی گردنی قرار گرفتند، انجام شد و بدین ترتیب اطلاعات دموگرافیک و وضعیت گردن در شرایط نرمال و دینامیک، همچنین وضعیت نورولوژیک ایشان قبل و بعد از عمل جراحی با یگدیگر مقایسه شدند.
در این مطالعه 9/11% بروز کیفوز گردنی بدست آمد که نسبت به میزان گزارش شده در سایر مقالات (14-47%) کمتر بوده است. میزان کاهش زاویه گردنی با وضعیت زاویه گردن قبل از عمل جراحی رابطه معنی داری نداشته است. ولی میزان بهبود نورولوژیک با وضعیت گردن قبل و بعد از عمل جراحی رابطه معنی داری داشت. میزان درد گردن بعد از لامینکتومی با افزایش سن و استئوپروز و محدوده زاویه گردن رابطه معنی داری داشت. بروز کیفوز با افزایش سال های پیگیری افزایش می یابد.
بروز کیفوزبعد از لامینکتومی در بیماران تنگی کانال دژنراتیو در مقایسه با سایر علل لامینکتومی کمتر است (9/11%). بروز کیفوز با افزایش سال های پیگیری افزایش می یابد که با میزان بهبود نورولوژیک کمتر همراه است و لزوم پیگیری بلند مدت در این دسته از بیماران را نشان می دهد.