ارتباط خودکارآمدی و کیفیت زندگی در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر در بیمارستان شهید چمران اصفهان طی سال های 1390-1389

با توجه به افزایش شیوع جراحی پیوند عروق کرونر و نقش برجسته خودکارآمدی بر کیفیت زندگی و همچنین پیش آگهی و عود این بیماری، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و کیفیت زندگی در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر بستری در بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان در سال های 90-1389 انجام شد.
در این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی، 110 بیمار تحت جراحی پیوند عروق کرونر مراجعه کننده به کلینیک بازتوانی قلب بیمارستان شهید چمران شهر اصفهان به روش هدفمند انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه های کیفیت زندگی SF-36 و خودکارآمدی عمومی (GSF) جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و آنالیز رگرسیون توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد.
نمره کلی خودکارآمدی در واحدهای مورد پژوهش (3/10) 23/21 و نمره کلی کیفیت زندگی در آنها (1/16) 06/60 بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین نمره خودکارآمدی با کیفیت زندگی رابطه مستقیم وجود داشت که این بدان معنی است که با افزایش خودکارآمدی، کیفیت زندگی افزایش می یابد و برعکس.
با توجه به وجود ارتباط معنادار بین نمره خودکارآمدی و کیفیت زندگی واحدهای مورد پژوهش در این مطالعه، شایسته است پرستاران با طراحی و اجرای مداخلات مناسب، زمینه را برای بهبود خودکارآمدی این بیماران فراهم کرده و از این طریق به ارتقای کیفیت زندگی این افراد کمک نمایند.