بررسی وضعیت مراقبت از پا در مبتلایان به دیابت نوع دو: بکارگیری نظریه رفتار برنامه ریزی شده

در بین عوارض ناشی از بیماری دیابت، مشکلات پا نظیر زخم یا عفونت پاها و آمپوتاسیون های اندام تحتانی ناشی از عدم رعایت مسائل ایمنی و پیشگیرانه در حال افزایش است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت مراقبت از پا در مبتلایان به دیابت با استفاده از نظریه رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 69 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز طی یک دوره سه ماهه از خرداد تا شهریور ماه 1392 به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته (59 سوال) مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک، طبی و آگاهی، ابعاد نظریه رفتار برنامه ریزی شده (نگرش، هنجار انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده و قصد رفتاری) و عملکرد مراقبت از پا جمع آوری و ارزیابی شدند.
آگاهی 60/53% از شرکت کنندگان در زمینه فعالیت های مراقبت از پا ضعیف بود؛ در حالی که 71/79% نگرش بالایی به انجام این فعالیت ها داشتند. 17/52% فشارها و حمایت های اجتماعی را در حد بالا و 10/52% سطح متوسطی از کنترل بر این فعالیت ها را گزارش نمودند. اکثریت افراد (70/79%) قصد بالایی جهت انجام این فعالیت ها را گزارش نمودند؛ در حالی که 40/43% عملکرد ضعیفی داشتند. همبستگی مستقیم و معنی داری بین میانگین نمره آگاهی و عملکرد با تمام سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده مشاهده شد (05/0>P).
نتایج این مطالعه بر لزوم توجه به مجموعه ای از عوامل موثر در تغییر رفتار مبتلایان به دیابت تآکید داشته و می تواند مبنای توسعه مداخلات آموزشی نظریه محور با هدف ارتقای عملکرد مراقبت از پا قرار گیرد.