رابطه نگرش، خصوصیات شخصیتی و منبع کنترل ادراک شده با انواع رفتارهای رانندگی

حوادث و سوانح رانندگی یکی از جدی ترین عوامل مرگ و میر و ناتوانی می باشند. از مهم ترین عوامل ایجاد این سوانح، عوامل انسانی هستند. لذا بررسی حاضر به نقش رفتار های رانندگی و عوامل موثر بر آن در رانندگان استان کرمان پرداخته است.
در این بررسی مقطعی که در استان کرمان انجام گرفت، تعداد 730 راننده شرکت داشتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، سوابق رانندگی، پرسشنامه رفتارهای رانندگی منچستر، پرسشنامه خصوصیات شخصیتی ((NEO PI-R و پرسشنامه منبع کنترل ادراک شده بود. از روش های آمار توصیفی، آزمون های پیرسون، ANOVA و t-test و نرم افزار آمار SPSS نسخه 16برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتا یج: حدود 36 % افراد فقط گاهی اوقات از کمربند ایمنی استفاده می کردند و3% ایشان هرگز از کمربند استفاده نمی کردند. تقریبا تمام شرکت کنندگان 4/96% انجام تخلفات غیرعمد را گزارش کردند. میان نگرش در مورد قوانین رانندگی و هر دو بعد رفتارهای رانندگی همبستگی معنی داری در حد متوسط و به صورت معکوس وجود داشت. بین برخی خصوصیات شخصیتی و خطا های عمدی نیز رابطه معنی دار معکوس وجود داشت. رابطه بین درک منبع کنترل درونی و تخلفات رانندگی منفی بود.
شناسایی رانندگان پرخطر و ارایه مشاوره، راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنان از طریق مشاورین روانشناسی و پلیس از یک سو و ارزیابی خصوصیات روان شناختی متقاضیان گواهینامه رانندگی هنگام اخذ برای اولین بار یا زمان مراجعه برای تمدید آن و حتی در فواصل زمانی منظم در سایر رانندگان از سوی دیگر می تواند به کاهش خطرات ناشی از سوانح ترافیکی منجر گردد.