تاثیر مواد مختلف ضد انعقاد بر برخی فاکتورهای خون شناسی فیل ماهیان جوان (Huso huso Linnaeus، 1758)

پارامترهای خونی و شکنندگی اسمزی در فیل ماهی تحت تاثیر سه ماده ضد انعقاد مختلف هپارین 10 واحد بین المللی بر میلی لیتر، سیترات 3/0 میلی گرم بر میلی لیتر و Na2EDTA در غلظتهای 1/0، 5/0، 1 میلی گرم بر لیتر بررسی شد. بدین منظور خونگیری از فیل ماهیان پرورشی با میانگین وزنی 10±170 گرم بدون استفاده از مواد بیهوشی از طریق قطع باله دمی صورت گرفت. طبق نتایج بدست آمده بیشترین تعداد کل گلبولهای سفید در تیمار Na2EDTA با غلظت 1 میلی گرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. شمارش افتراقی گلبولهای سفید نیز اختلاف معنی داری در میزان مونوسیت، لنفوسیت و ائوزوفیل نشان داد (05/0(P≤. میزان هموگلوبین (گرم بر دسی لیتر) در خون در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0(P≥. تعداد گلبولهای قرمز(106 بر میکرولیتر) در تیمارهای 5/0 و 1/0 میلی گرم بر میلی لیترNa2EDTA به صورت معنی داری (05/0(P≤ بالاتر از بقیه تیمارها بود. میزان MCH (پیکوگرم)، MCV (فمتولیتر) و MCHC (%) در تیمارهای 5/0 و 1/0و 1 میلی گرم بر میلی لیتر Na2EDTA بالاتر از تیمارهای هپارین و سیترات بود. هم چنین مقاومت سلولها نسبت به همولیز در تیمارهای هپارینه بالاتر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج به دست آمده هپارین به عنوان ماده ضد انعقاد خون مناسبتری نسبت به سیترات وNa2EDTA در فیل ماهی دریای خزر می باشد که بهتر است در مطالعات خون شناسی مورد توجه قرار گیرد.