عوامل اجتماعی موثر بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران

هدف این تحقیق توصیفی – همبستگی بررسی عوامل اجتماعی موثر بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران است. 695 مدیر و عضو هیئت مدیره تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران جامعه آماری را تشکیل می دهند که بر اساس فرمول کوکران، 128 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری با انتساب متناسب انتخاب شدند. روایی پرسش نامه با تایید کارشناسان مربوط به دست آمد و پایایی آن نیز با انجام آزمون مقدماتی از طریق تکمیل 30 پرسش نامه و سپس محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف بین 87/ 0- 98/ 0 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS16 صورت گرفت. بر پایه نتایج، به نظر اکثر پاسخگویان، تاثیر عوامل اجتماعی بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های تولید کشاورزی و روستایی در حد متوسط بود. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد متغیرهای افزایش همکاری و تعاملات بین مدیران و اعضای تعاونی ها در زمینه نوآوری، باورها و اعتقادات اعضا نسبت به نوآوری در تعاونی ها و تعامل تعاونی های کشاورزی و روستایی با یکدیگر در زمینه تبادل تجربیات نوآورانه 2/ 55% از تغییرات ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی را تبیین کرده اند.