ندای غیرالله از دیدگاه علمای دیوبندیه

یکی از مسائل چالش برانگیز بین مسلمانان، توسل به اولیای الاهی و ندای به آنها بعد از وفات است. وهابیت و بعضی دیگر از مسلمانان این مسئله را شرک می دانند و برای اثبات مدعای خود از آیاتی که خطاب به بت پرستان زمان پیغمبر(ص) بوده است استفاده می کنند و معتقدند دون اللهی که خواندن آن شرک است عام است و شامل بت و پیامبر و اولیای الاهی بعد از وفاتشان می شود. در مقابل بعضی از علمای دیوبندیه این اطلاق را قبول ندارند و معتقدند هر ندایی موجب شرک نمی شود، بلکه ندایی شرک است که یکی از اسباب شرک در آن باشد و غالبا سه مسئله را از اسباب شرک می دانند: 1. حاضر و ناظر پنداشتن ارواح اولیا؛ 2. معتقد بودن به علم غیب اولیا؛ 3. استعانت از ارواح اولیا. در این مقاله، بعد از ذکر هر یک از سه مورد راه حلی که برای برون رفت از آنها بیان شده نیز اشاره شده است و در پایان دلایلی که علمای دیوبندیه بر جواز ندای غیرالله بیان کرده اند طرح می شود.