اثر خستگی موضعی عضلات چهار سر رانی بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی در مرحله ایستایی راه رفتن

اثر خستگی عضلات اندام تحتانی بر تغییرات توزیع فشار کف پایی هنگام راه رفتن به روشنی مطالعه نشده است. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر خستگی موضعی عضلات چهار سر ران بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی در مرحله ایستایی راه رفتن بود.
در این مطالعه شبه تجربی 22 نفر مرد (سن: 17/3±5/23 سال، وزن: 21/3±8/78 کیلوگرم، قد: 64/4±2/179 سانتی متر) شرکت کردند. برای ایجاد خستگی عضلات چهار سر ران از دستگاه Leg Extension با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. توزیع حداکثر فشار کف پایی در طی مرحله ایستایی راه رفتن با استفاده از دستگاه فشار کف پایی ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
حداکثر فشار وارده در نواحی انگشت شست پا، ناحیه استخوان کف پایی 1، ناحیه استخوان کف پایی 3، ناحیه استخوان کف پایی 4، ناحیه استخوان کف پایی 5 و ناحیه خارجی پاشنه به طور معنی داری پس از اعمال خستگی افزایش یافت (به ترتیب:001/0p=، 011/0p=، 001/0p=، 013/0p= و 001/0p=)، در حالی که در نواحی داخلی پاشنه و انگشتان 2 تا 5 کاهش فشار دیده شد (به ترتیب:001/0p= و 001/0p=). پس از خستگی در زیر مرحله تماس، مرکز فشار به طور معنی داری به سمت خارج محور طولی پا و در زیر مرحله پیشروی به سمت داخل محور طولی پا متمایل شد (به ترتیب:001/0p= و 003/0p=).
نتایج این تحقیق نشان داد که خستگی عضلات چهار سر ران می تواند باعث افزایش فشارهای کف پایی و در نتیجه باعث ایجاد درد و آسیب دیدگی های اندام تحتانی شود.