مقایسه فونستیک و تعیین گونه های غالب آفات گندم و دشمنان طبیعی آن ها در سامانه های کشت بی-خاک ورزی و متداول در منطقه مرودشت فارس

کشت گندم به شیوه بی خاک ورزی در چند سال اخیر در استان فارس متداول شده است. یکی از اشکال های این سامانه ی کشت، امکان طغیان گونه هایی از آفات خاک زی است. این پژوهش در فصل زراعی 1391-1390 در شهرستان مرودشت انجام شد. نمونه برداری در چهار مرحله اصلی رشد گندم شامل پنجه زنی، ساقه رفتن، خوشه رفتن و تشکیل دانه صورت گرفت. وسایل نمونه برداری شامل کارت زرد چسبی، دستگاه مکش (دی وک) و تله خاکی بودند. در کشت بی خاک ورزی به ترتیب کنه قهوه ای گندم، پادمان، عنکبوت ها و سوسک های کارابیده و در کشت متداول پادمان، جیرجیرک صحرایی و سوسک های کارابیده بیشترین جمعیت را در میان گروه های آرایه بندی به دام افتاده توسط تله های خاکی داشتند. فون آفات و دشمنان طبیعی در هر دو سامانه کشت مشابه بود. گونه های غالب جمع آوری شده با دستگاه مکش در کشت بی خاک ورزی به ترتیب زنجرکPsammotethix alienus، تریپس گندم Haplothrip tritici، بالتوری سبزChrysopa sp. و سن Orius albidipenis و در کشت متداول زنجرک P.alienus، بالتوری سبز Chrysopa sp. و مگس زرد ساقه ی گندم Chloropus pumilionis بودند. گونه های غالب جمع آوری شده با کارت زرد در کشت بی خاک ورزی به ترتیب زنبورGonatoceruse sp.، تریپس گندم Haplothrip tritici و سوسک گرده خوارAttalus sp. و در کشت متداول زنبور Gonatoceruse sp.، تریپس گندم Haplothrip tritici و زنبور ساقه خوار گندم بودند. در کل، در کشت بی خاک ورزی جمعیت آفاتی مانند کنه قهوه ای گندم، تریپس گندم و زنبور ساقه خوار گندم که بخشی از چرخه زندگی خود را در خاک می گذرانند، افزایش یافت. در مقابل، جمعیت شته ها در این سامانه خاک ورزی کاهش یافت.