غلظت سازی ترکیبات آلی فرار از مایعات خالص در فاز گازی

تولید بخارات با غلظت ثابت از مایعات آلی خالص در مطالعات میدانی و آزمایشگاهی بهداشتی و سم شناسی و همچنین کالیبراسیون دستگاه های اندازه گیری بهداشت حرفه ای و محیط کاربردهای فراوانی دارد. شناخت مزایا و معایب روش های مختلف غلظت سازی می تواند محقق را در راه اندازی یکی از مهم ترین بخش های مطالعه که همان غلظت سازی است یاری نماید. در این تحقیق ضمن بررسی روش های مختلف غلظت سازی به مقایسه دو روش و شناسایی عوامل تاثیرگذار در هر یک پرداخته شده است.
به منظور ساخت غلظت های مشخص از استایرن، از دو سیستم تبخیری و تزریقی استفاده شد. در سیستم تبخیری با دمش هوا در بطری گاز شوی ml)250)در دو حالت نازل (در فاصله نزدیک از سطح مایع و در داخل مایع) غلظت های مورد نظر تولید شد و در سیستم تزریقی از یک دستگاه پمپ سرنگی (3100Graseby، ساخت شرکت Smiths) استفاده شد. نتایج بدست آمده از هر دو سیستم با در نظر گرفتن عوامل تاثیرگذار در ثبات غلظت هر یک از سیستم ها از جمله ثبات دما، میزان جریان، تعداد منافذ و موقعیت قرار گیری نازل مورد مقایسه قرار گرفت.
برای تولید غلظتppm)300)از بخارات استایرن در رطوبت 19%، ضریب تغییرات غلظت های تولید شده در سیستم بابلر 86/2% و سیستم غلظت سازی پمپ سرنگی 01/2% محاسبه شد. زمان تقریبی ایجاد تعادل در سیستم غلظت سازی پمپ سرنگی در حدود 60 دقیقه بود، این در حالی است که سیستم غلظت سازی تبخیری در حدود 105 دقیقه به ثبت رسید. ضریب تغییرات غلظت های تولید شده در حالتی که نازل هوا در سطح مایع قرار دارد 52/2% و در شرایطی که نازل درون مایع قرار گیرد به 97/1% می باشد.
مهم ترین فاکتور در دستیابی به غلظت ثابت کنترل عوامل تاثیرگذار از جمله دما و جریان می باشد. پایین تر بودن ضریب تغییرات غلظت های تولید شده در سیستم پمپ سرنگی نشان دهنده برتری این سیستم در مقایسه با سیستم غلظت سازی بابلر می باشد که یکی از دلایل آن دلیل عدم وابستگی سیستم تزریقی به سطح مایع درون ظرف می باشد.