ارزیابی ترکیب بهینه نیروگاه های کشور با لحاظ هزینه های زیست محیطی

در مقاله حاضر ترکیب بهینه تکنولوژی های تولید برق در کشور با در نظر گرفتن توسعه فناوری های مختلف نیروگاهی، تغییر قیمت سوخت های فسیلی و ملاحظات زیست محیطی تعیین می شود. بدین منظور با بهره گیری از مدل MESSAGE، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای افق زمانی 30 ساله از سال 2015 تا 2045 مدل سازی می شود. در این مدل کل هزینه های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تامین تقاضای نهایی برق حداقل می شود. مدل طراحی شده می تواند به منزله ابزاری مناسب برای تسهیل فرایند برنامه ریزی میان مدت و درازمدت و تحلیل آثار توسعه فناوری های تجدیدپذیر و تولید پراکنده بر مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در بخش نیروگاهی کشور استفاده شود. نتایج اصلی مدل شامل روند بهینه کل ظرفیت مورد نیاز برای نصب و تولید ناویژه هر یک از نیروگا ه هاست. بر مبنای نتایج این مطالعه، سهم انرژی های تجدیدپذیر در تامین تقاضای برق در بلندمدت بین 10 تا 35 درصد خواهد بود. سهم فناوری های تولید پراکنده شامل موتورهای گازسوز، توربین های بادی و سلول های فوتوولتائیک نیز در کل تولید از حدود 4 درصد در ابتدای دوره به حدود 10 درصد در بلندمدت خواهد رسید. همچنین، در بهترین شرایط میزان مصرف انواع حامل های انرژی فسیلی در مقایسه با سناریوی ادامه روند کنونی در درازمدت تا 42 درصد کاهش می یابد. در این شرایط، به طور متوسط امکان کاهش انتشار دی اکسید کربن به میزان 25 میلیون تن در سال نیز وجود دارد. توسعه فناوری های انرژی های تجدیدپذیر در کنار توسعه نیروگاه های پیشرفته فسیلی تا سال 2045، متوسط میزان انتشار گازهای گلخانه ای به ازای واحد تولید برق را 30 تا 70 درصد در مقایسه با سال پایه کاهش خواهد داد.