بررسی تاثیر میدان مغناطیسی در میزان تولید پلی هیدروکسی آلکانوات در لجن فعال

با هدف غلبه بر مشکلات زیست محیطی ناشی از تجمع پلاستیک های مصنوعی و لجن تولیدشده در تصفیه خانه ها، پژوهش های متعدی در زمینه تولید پلیمر های زیست تخریب پذیر انجام شده است. پلی هیدروکسی آلکانوات ها (Polyhydroxyalkanoates) مشهورترین عضو خانواده بیوپلیمر ها محسوب می شوند که به منزله منبع کربن و انرژی در میکروارگانیسم ها تجمع می یابند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر میدان مغناطیسی در فرایند تولید پلی هیدروکسی آلکانوات (PHA) در لجن فعال انجام شده است. میدان مغناطیسی در فرایند تولید PHA از لجن فعال تاثیرگذار است به طوری که در برخی شدت های میدان مغناطیسی تولید این بیوپلیمر نسبت به نمونه شاهد (بدون میدان مغناطیسی) افزایش و در برخی کاهش یافته است. آزمایش های این تحقیق در دومرحله انجام شده اند. در مرحله اول، مدت زمان هوادهی لجن فعال در فرایند تولید این بیوپلیمر برای نمونه شاهد بهینه سازی شد که معادل 30 ساعت بود. در مرحله دوم، تاثیر میدان مغناطیسی در کاهش یا افزایش تولید این بیوپلیمر بررسی شد. تاثیر میدان های مغناطیسی با شدت 5، 10، 15، 20، 25 و 50 میلی تسلا در راکتور ناپیوسته تولید بیوپلیمر در 30 ساعت بررسی شد. نتایج نشان دادند که میدان هایی با شدت 5، 10، 15 و 20 میلی تسلا تاثیر مثبتی در تولید PHA داشتند در حالی که میدان های 25 و 50 میلی تسلا سبب کاهش تولید PHA نسبت به نمونه شاهد شده اند. میزان تولید PHA در نمونه شاهد و میدان های مغناطیسی 5، 20 و 50 میلی تسلا به ترتیب 6/0، 73/0، 75/0 و 55/0 گرم بر لیتر بوده است. علاوه بر این، نتایج نشان دهنده تاثیرگذاری میدان مغناطیسی در نوع و میزان مونومر های تولیدشده در کوپلیمر PHA بودند. به طوری که در میدان های مغناطیسی 20 و 50 میلی تسلا درصد جرمی هیدروکسی والرات (HV) در کوپلیمر (HB-co-HV) به ترتیب برابر با 26 و76 بوده است.