مطالعه لیگنین تخریب نوری شده و ترکیبات مدل لیگنین با استفاده از روش طیف سنجی زیر قرمز کل تضعیف شده (ATR-FTIR)

در این مطالعه رفتار نوری نمونه های لیگنین یورکمن متیله شده و متیله نشده صنوبر با دو نمونه ترکیب مدل لیگنین فنولی و غیر فنولی دارای اتصالβ-O-4 مقایسه شده است. برای این منظور پس از آغشته سازی و انتقال چهار نمونه بر روی زمینه سلولزی خالص (کاغذ واتمن) و پرتو دهی در زمان های 5، 10، 15 و 20 ساعت با نور فرابنفش و مرئی، تغییرات صورت گرفته توسط تکنیک ATR – FTIR پیگیری و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که پرتودهی، ساختار شیمیایی همه نمونه ها را تغییر داده است. لیگنین حساس ترین ترکیب نسبت به تخریب نوری است و بر اثر پرتودهی، نوارهای جذبی مشخصه آن در طیف ها کاهش می یابد. این تغییرات با تشکیل نوار جذبی جدید مربوط به گروه های کربونیل که در cm-11735 ظاهر می شود، همراه می باشد. در مقایسه با نمونه های متیله نشده، سرعت تخریب و تجزیه لیگنین در فرم های متیله شده نسبتا کمتر است. به بیان دیگر متیله کردن گروه های هیدروکسیل فنولی، تغییرات شیمیایی ناشی از پرتودهی را کاهش می دهد.