ارزیابی قابلیت استفاده سیستم اطلاعات بیمارستانی در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم از دید کاربران براساس استاندارد ایزومتریک

ارزیابی، نقش مهمی در توسعه نرم افزارها دارد. در ارزیابی سیستم های اطلاعاتی نیز کیفیت مدنظر قرار می گیرد که به قابلیت استفاده از سیستم، در دسترس بودن، اعتبار، سازگاری و زمان پاسخگویی بستگی دارد. این پژوهش با هدف تعیین میزان قابلیت استفاده سیستم اطلاعاتی با توجه به 7 اصل قسمت دهم استاندارد ایزومتریک 9241 صورت گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی در سال 1390 روی نمونه گویا کاربران سیستم بیمارستانی در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. جهت بررسی قابلیت استفاده از سیستم های اطلاعات بیمارستانی، از پرسشنامه استاندارد ایزومتریک 9241، قسمت دهم که دارای 75 سوال بود، استفاده گردید. در این پرسشنامه 7 اصل شامل: تناسب برای انجام وظایف، خودتوصیفی، قابلیت کنترل، تحمل خطا، مناسب بودن برای شخصی سازی، مناسب برای یادگیری و تطابق با انتظارات کاربر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای تحلیل داده ها و جهت بررسی معیارهای مورد نظر از آزمون توصیفی (میانگین، درصد و فراوانی) استفاده شد.
در این بررسی، میانگین معیارهای میزان تناسب سیستم های اطلاعاتی برای انجام وظیفه 2/81 (بیشترین امتیاز)، خودتوصیف کنندگی 2/51، قابلیت کنترل 2/63، تطابق با انتظارات کاربران 2/65، تحمل خطا 2/61، مناسب برای شخصی سازی 2/39 (کمترین امتیاز) و تناسب برای یادگیری 2/70 برآورد شد.
با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه و تحقیقات پیشین، توسعه دهندگان سیستم های اطلاعات بیمارستانی در ایران هنگام طراحی و توسعه نرم افزار بایستی به نیازهای کاربران سیستم توجه کافی نمایند.