تاثیر ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین- G2 بر اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس

دندریمرها طبقه جدیدی از درشت مولکول های مصنوعی هستند که در شاخه پزشکی کاربردهای فراوانی دارند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G2 در برابر برخی گونه های باکتریایی انجام شد.
در این مطالعه، اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G2 به روش انتشار دیسک و رقت لوله ای بررسی شد. دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G2 با غلظت های 0/5، 5، 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر بر روی دیسک های بلانک تلقیح و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتری ها مطابق با غلظت استاندارد 0/5 مک فارلند، هاله های عدم رشد بررسی شد. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی دندریمر پلی پروپیلن ایمین -G2، به روش رقت لوله ای در محیط کشت نوترینت براث در غلظت های 0/05، 5/ 0، 5، 50 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید.
در این مطالعه، تاثیر دندریمر با افزایش غلظت آنها در دیسک افزایش یافت. قطر هاله عدم رشد در غلظت 500 میکروگرم بر میلی لیتر برای اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب برابر 19، 20، 25 و 21 میلی متر به دست آمد. حداقل غلظت بازدارندگی برای آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس برابر 5 میکروگرم بر میلی لیتر و برای اشرشیا کلی برابر 50 میکروگرم بر میلی لیتر بود. همچنین حداقل غلظت کشندگی برای باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس برابر 50 میکروگرم بر میلی لیتر و برای باکتری های اشرشیا کلی و آنتروباکتر کلواکه برابر 500 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.
نتایج این مطالعه نشان داد دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G2 دارای اثرات ضدباکتریایی است. با این حال استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع تری می باشد.