اثر تمرین هوازی بر سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و گلوکز در زنان یائسه مبتلا به پرفشارخونی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

روش های تعدیل زندگی مانند فعالیت ورزشی می توانند با تقویت عملکرد اندوتلیال، از بروز بیماری های قلبی - عروقی در بیماران مبتلا به پرفشارخونی پیشگیری کنند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر 6 هفته تمرین هوازی بر سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و گلوکز پلاسمایی در زنان یائسه مبتلا به پرفشارخونی صورت گرفت.
در این کارآزمایی بالینی 20 زن یائسه مبتلا به پرفشارخونی مرحله یک (55-50 ساله) به صورت تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین هوازی با شدت 65-50% حداکثر ضربان قلب، 60-45 دقیقه در هر جلسه و 3 جلسه در هفته بود. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. فشارخون و سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و گلوکز پلاسمایی قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، لوین و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، 0/05>p در نظرگرفته شد.
پس از 6 هفته، میزان فشارخون سیستولی و دیاستولی در گروه تمرین کرده، کاهش معنی داری یافت (0/001>p). به علاوه، 6 هفته تمرین ورزشی با افزایش معنی دار فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (0/002>p) و کاهش معنی دار میزان گلوکز همراه بود (0/001>p).
طبق نتایج این مطالعه، تمرینات هوازی منظم با کاهش قند و فشار خون، همچنین افزایش فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در زنان یائسه مبتلا به پرفشارخونی همراه است.