مقایسه پاسخ های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی کودکان فلج مغزی اسپاستیک با کودکان هنجار 12-7 ساله

یکی از آزمون های تشخیصی در بررسی عملکرد سیستم دهلیزی، آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی است. این پژوهش با دو هدف بررسی امکان پذیری انجام آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی اسپاستیک 12-7ساله و عملکرد سیستم دهلیزی گردنی آنان در مقایسه با کودکان هنجار با استفاده از این آزمون صورت گرفت.
در این مطالعه مقطعی مقایسه ای 31 کودک مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، 8 دختر و 23 پسر با میانگین سنی 77/8 سال و انحراف معیار 52/1 سال، و 31 کودک هنجار شامل 13 دختر و 18 پسر با میانگین سنی 77/8 سال و انحراف معیار 52/1 سال شرکت داشتند و مورد ارزیابی پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی با استفاده از محرک تن برست 500 هرتز قرار گرفتند. شاخص های مورد بررسی شامل زمان نهفتگی قله های p13 و n23، دامنه n23 - p13 و آستانه بود.
پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی ثبت شده در 31 کودک هنجار دوطرفه بود. در حالی که، این پاسخ در 21 مورد از کودکان دچار فلج مغزی در هر دو گوش، سه مورد در گوش راست و پنج مورد در گوش چپ و دو مورد بدون پاسخ بود. در دو گروه از نظر زمان نهفتگی قله n23، دامنه و آستانه n23 - p13 تفاوت معنی داری مشاهده شد(p<0/05).
یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که آزمون پتانسیل های عضلانی برانگیخته دهلیزی گردنی در کودکان فلج مغزی قابل اجرا است. بین دو گروه تفاوت معنی داری در شاخص های مورد بررسی دیده شد که بررسی علل آنها به مطالعات بیشتری نیاز دارد.