کوپلیمریزاسیون رادیکالی کنترلشده/ زنده استایرن و متیلمتاکریلات در محیط پراکنده آبی: سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت

لاتکس پایدار نانوکامپوزیت کوپلیمر (استایرن- متیل متاکریلات)/ خاک رس به روش پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم معکوس در سیستم مینیامولسیونی و در دمای C° 90 سنتز شد. پلیمریزاسیون مینیامولسیونی به جهت فواید فراوان آن در کپسوله کردن مواد معدنی، سهولت فرآیند هسته زایی، و حذف حلال های آلی مورد استفاده قرار گرفت. درجه تبدیل نهایی مونومر با استفاده از روش وزنسنجی اندازه گیری شد. توزیع اندازه قطرات و ذرات نیز با استفاده از روش تفرق دینامیکی نور (DLS) بهدست آمد. همچنین متوسط عددی وزنی و وزن مولکولی و شاخص پراکندگی با استفاده از روش کروماتوگرافی ژل تراوایی (GPC) مورد ارزیابی قرار گرفت. توزیع وزن مولکولی در مورد نمونه های نانوکامپوزیتی پهنتر بوده و با افزایش میزان نانوذره نیز پهن تر گردید. درصد مولی و میزان تبدیل هر یک از مونومرها در زنجیرهای کوپلیمری با استفاده از روش طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته (1H NMR) تخمین زده شد. نتایج تفرق اشعه ایکس (XRD) نشاندهنده ساختار پراکنشی تمامی نانوکامپوزیت های سنتزی به روش پلیمریزاسیون درجا بود. نتایج FTIR نشان دهنده قرارگیری موفق ذرات نانو در ماتریس پلیمری است. تصاویر SEM نیز توزیع یکنواخت ذرات کروی نانوکامپوریت کوپلیمر (استایرن- متیل متاکریلات)/ خاک رس با محدوده اندازه nm 200 را نشان می دهد.