بررسی اثرات دبی تزریق گاز، عمق تکمیل چاه های تزریقی، موقعیت و طول چاه افقی تولیدی بر فرآیند GAGD در مخازن شکافدار

مهمترین مزیت فرآیند تزریق گاز به کمک ریزش ثقلی(GAGD)، استفاده از جدایش ثقلی ایجاد شده بین گاز تزریقی و نفت مخزن می باشد که به عنوان یک نقطه ضعف در فرآیند های مرسوم تزریق گاز همچون تزریق گاز پیوسته و تزریق متناوب آب و گاز به شمار می رود. بزرگترین مخازن ایران، مخازن شکافدار هستند. این مخازن عمدتا نفت دوست و دارای ترشوندگی مخلوط بوده و بیش از 30 میلیارد بشکه نفت را در خود جای داده اند. تحقیق حاضر بر روی یکی از مخازن شکافدار ایران صورت گرفته و هدف آن، بررسی اثرات پارامترهای دبی تزریق گاز، عمق تکمیل چاه های تزریقی، موقعیت چاه افقی تولیدی و طول چاه افقی تولیدی در فرآیند تزریق گاز به کمک ریزش ثقلی در مخازن شکافدار است. در این مطالعه مشخص شد که فرآیند تزریق گاز به کمک ریزش ثقلی به میزان دبی تزریقی حساس است، به طوری که هرچه دبی تزریقی از مقدار دبی بهینه بیشتر شود، میزان بازیافت نفت کاهش خواهد یافت. همچنین، فرآیند تزریق گاز به کمک ریزش ثقلی، مستقل از عمق تکمیل چاه های تزریقی بوده و این پارامتر بر میزان بازیافت نفت تاثیر خاصی نداشت. هرچه چاه افقی تولیدی در این فرآیند در ناحیه پایین تری از مخزن تکمیل گردد، ضریب بازیافت نفت بالاتر می رود. همچنین، با افزایش طول چاه افقی، تولید نفت بیشتر می شود.