بررسی میزان تاثیر آموزش براساس الگوی توانمندسازی فردی بر کیفیت زندگی زنان یائسه زرندیه

اگر چه یائسگی قسمتی از فرایند طبیعی زندگی زنان است اما عوارض آن می تواند بر سلامت و کیفیت زندگی زنان موثر باشد، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش براساس الگوی توانمندسازی فردی بر کیفیت زندگی زنان یائسه زرندیه انجام شده است.
در این مطالعه نیمه تجربی، 90 نفر از زنان به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمون و کنترل (هر گروه 45 نفر) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه کیفیت زندگی در دوران یائسگی بود. بر اساس اطلاعات به دست آمده از پیش آزمون برنامه آموزشی بر اساس الگوی توانمند سازی طراحی و اجرا شد. سه ماه بعد از مداخله، اطلاعات با استفاده از همان پرسشنامه اولیه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار16 SPSS تجزیه و تحلیل شد.
قبل از مداخله آموزشی میانگین نمره کیفیت زندگی گروه آزمون 76/40 و گروه کنترل 72/38 بود که سه ماه بعد از مداخله به ترتیب به 68/48 و 71/76 تغییر یافت. همچنین بعد از مداخله، میانگین نمره سازه های الگوی توانمند سازی (عزت نفس و خودکارآمدی) در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. آزمون آماری نشان دهنده تغییر معنی دار نمره کیفیت زندگی و سازه های الگوی توانمند سازی در گروه آزمون بود (P<0.001). یافته ها از تاثیر مثبت برنامه آموزشی طراحی شده بر اساس الگوی توانمند سازی بر کیفیت زندگی پشتیبانی می کند. لذا طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مشابه به منظور بهبود کیفیت زندگی زنان یائسه در مناطق دیگر توصیه می شود.