الزامات طارحی و اجرای راه پله ها در ساختمان های بتنی با رویکرد پدافند غیرعامل

در اقدامات تروریستی که ممکن است در اماکن پرجمعیت رخ دهد، تلفات انسانی بالا بوده و یکی از مهم ترین اهداف در پدافند غیرعامل که در واقع مجموعه اقدامات قبل از بحران می باشد، کاهش خسارات و تلفات جانی است. یکی از بخش های پراهمیت در اماکن پرجمعیت، راه پله است که عدم توجه به آن، خسارات جبران ناپذیری را وارد می سازد. زیرا راه پله فضایی است که ورود و خروج از طریق آن صورت می گیرد و در زمان بحران، راهی برای فرار و امدادرسانی و خروج مصدومین و یا اسناد مهم می باشد. توجه دقیق در طراحی راه پله و بررسی سناریوهای مختلف که سبب ناکارآمد شدن این بخش از سازه می گردد باعث تسریع در امدادرسانی و کاهش آسیب می گردد. هدف از مطرح نمودن این بخش از ساختمان که کمتر به آن توجه شده و عملا رمپ و پاگرد آن برای بار جانبی طراحی نمی گردد؛ ایجاد یک فضای امن داخلی و یا به عبارتی یک پناه موقت است. در این مقاله ضمن بررسی پدیده انفجار و پارامترهای مرتبط با آن و همچنین معرفی بخش های مهم یک راه پله، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و همچنین مدل سازی در نرم افزار المان محدود آباکوس، جانمایی مناسب جهت قرارگیری راه پله در ساختمان به منظور کاهش خسارات وارد برآن و همچنین معیار افزایش ضخامت، مورد ارزیابی قرار گرفته که مشخص گردید با قرارگیری راه پله در مرکز ساختمان کمترین آسیب به آن وارد و همچنین افزایش منطقی ضخامت سبب کاهش انرژی و تغییرمکان در سازه می گردد. در این تحقیق فرض بر این است که انفجار از نوع خارجی بوده و همچنین راه پله به صورت مستقل از سازه در برابر بار انفجار تحلیل شده است و همین طور از اثر دیوارهای اطراف به علت مقاومت بسیار کم آن در برابر انفجار صرف نظر شده است.