بررسی رودوزی های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب با تاکید بر هنر شک بافی

بررسی تحول پوشاک و تزئینات دوختی روی آن نه تنها از نظر تاریخ و هنر قابل اهمیت است بلکه از دید جامعه شناسی و نشانه شناسی نیز بسیار شایان توجه است. در این میان رودوزی های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب از جایگاه قابل توجهی در هنرهای سنتی ایران برخورداراست. ازاین رو در مقاله پیش رو تلاش برآن شده تا ضمن معرفی رودوزی های سنتی، نقش مایه های شکبافی در پوشاک سنتی زنان میناب شناسایی و پیرو آن جایگاه شک بافی در پوشاک سنتی این منطقه، تبیین شود. درواقع نگارندگان در مقاله حاضر با به کارگیری روش تحقیق توصیفی- تحلیلی (آمیزهای از تحلیل محتوای کمی و کیفی) و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی همراه با ابزار گردآوری اطلاعاتی ازقبیل فیش، کارت مشاهده، ضبط صوت، دوربین عکاسی و استفاده از رایانه رودوزی های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب را بررسی کرده اند. پس از آن، نقش مایه های شک بافی را شناسایی و درپایان هم، کاربرد آنها را در پوشاک این زنان بیان و مشخص نموده اند. درنهایت، نتایج به دست آمده بیانگر این بود که هنرمندان این منطقه بر اساس نگاره های بومی و محلی و همچنین تاثیرپذیرفتن از عواملی مانند طبیعت به آفرینش نقش مایه های شک بافی همت گماشته اند. این نقش مایه ها را می توان در دو گروه طرح های شکسته (هندسی) و طرح های گردان (گل و بته) جایداد که برای لباس های سنتی زنان که شامل تنپوش، سرپوش و روبند است، از آنها استفاده می شود. ضمن اینکه نقوش هندسی در این نوع رودوزی بیشتر از دیگر نقش ها مورد استقبال قرار گرفته است.