ارزیابی اثر پایداری مقیاس در بهینه سازی مدیریت نمونه برداری برخی از ویژگی های خاک های شالیزاری

الگوی نمونه برداری، تعداد نمونه، و فاصله نمونه ها نقش بسیار مهمی در کیفیت نقشه متغیرهای محیطی دارد. این تحقیق با هدف بهینه سازی مدیریت نمونه برداری (تعداد، فاصله و الگوی نمونه برداری) با استفاده از تلفیق پایداری مقیاس، تغییرپذیری و موازنه واریانس تخمین-هزینه اندازه گیری انجام شد. ویژگی های خاک مطالعه شده عبارت از نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم قابل استفاده دراراضی شالیزاری استان گیلان بودند. برای این منظور چهار مقیاس متفاوت نمونه برداری در یک محدوده 306 هکتار از اراضی شالیزاری در نظر گرفته شد. مقیاس اول شامل 357 نمونه از شبکه ای با ابعاد 50×100 متر، مقیاس دوم شامل 127 نمونه از شبکه ای با ابعاد 100×200 متر، مقیاس سوم شامل 74 نمونه از شبکه ای با ابعاد 200×400 متر و مقیاس چهارم شامل 43 نمونه از شبکه ای با ابعاد 400×800 متر بود. اندازه وابستگی مکانی و پایداری مقیاس به ترتیب با استفاده از تغییرنما و پارامتر ((هارست)) ارزیابی گردید. راهبرد موازنه واریانس تخمین- هزینه در ویژگی های خاک که دارای خودتشابهی و پایداری مقیاس بودند؛ از نظر اقتصاد اندازه گیری موثر بود. تعداد و فاصله بهینه برای فسفر و پتاسیم قابل استفاده که در ناحیه مطالعه شده خود تشابهی نشان دادند، به تعداد 240 نمونه با الگوی نمونه برداری مستطیل شکل با ابعاد 75×150متر در راستای 44 درجه شمالی-غربی ناحیه مطالعه شده به دست آمد، اما برای ویژگی هایی که با تبدیل مقیاس غیریکنواختی و ناپایداری مقیاس نشان دادند و ساختار مکانی آنها از نظامدار به تصادفی تبدیل گردید (مانند نیتروژن کل در ناحیه مطالعه شده) موازنه واریانس تخمین-هزینه اندازه گیری کارا به نظر نمی رسد.