شیوع اختلالات روان شناختی در مبتلایان به دیابت: اهمیت جنسیت و تحرک جسمانی

مشکلات مزمن پزشکی خاصه دیابت با اختلالات روان شناختی همراه هستند و به نظر می رسد فقدان تحرک جسمانی کافی یکی از عوامل واسطه ای است که دیابت و مشکلات روان شناختی را تواما تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش بررسی اختلالات روان شناختی در مبتلایان به دیابت و رابطه ی آن ها با کمبود تحرک جسمانی بود.
این پژوهش توصیفی- مقطعی جهت بررسی اختلالات روان شناختی در بیماران دیابتی نوع II انجام شده است. تعداد 210 بیمار (110 زن و 100 مرد) مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی دیابت طالقانی شهر کرمانشاه به صورت در دسترس انتخاب و پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه SCL-90-R روی آنان اجرا شد.
بررسی داده ها نشان داد شیوع اختلالات روان شناختی در بیماران دیابتی بیش از 36درصد است. آزمونتی مستقل نشان داد بیماران مرد خصومت و پارانویای بالاتر و زنان بیمار، وسواس، افسردگی، (0/01>all Ps) و روان پریشی بالاتری داشتند (0/01>P)، اما در سایر ابعاد تفاوتی دیده نشد. تحلیل واریانس یک راهه نشان داد افراد خانه دار وسواس و افسردگی بیشتری از افراد دارای مشاغل آزاد (0/01>Ps) و دولتی داشتند و حساسیت بین فردی و روان پریشی آن ها تنها نسبت به مشاغل آزاد بالاتر بود(0/05>Ps). افراد خانه دار خصومت کمتری نسبت به افراد دارای مشاغل آزاد (0/01>P) و دیگر گروه داشتند (0/05>P).
درمجموع نتایج نشان داد شیوع مشکلات روان شناختی در بیماران دیابتی بالا بود و شدت آن در زنان و افراد خانه دار بالاتر بود. با توجه به اینکه بیشتر خانه داران را زنان تشکیل می دهند، ممکن است یکی از دلایل مشکلات روان شناختی بالاتر در زنان، تحرک جسمانی پایین آنان باشد. این یافته بر نقش متغیر واسطه ای تحرک جسمانی در رابطه دیابت و مشکلات روان شناختی صحه می گذارد.