بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از نمونه های بالینی بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی شهر اهواز در برابر

استاف اورئوس یکی از مهم ترین باکتری های بیماریزای انسان می باشد که با توجه به روند رو به رشد مقاومت در این باکتری بر علیه آنتی بیوتیک های پنی سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، ماکرولیدها و لینزولید، لزوم بررسی میزان مقاومت ایزوله های جدا شده از نمونه های بالینی در بیماران بستری در بیمارستان های امام و گلستان شهر اهواز را امری ضروری احساس نمودیم.
در این بررسی از 325 ایزوله مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی، پس از انجام تست های تشخیصی نظیر مانیتول سالت آگار، دی ان آز آگار، کواگولاز و کاتالاز، 200 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی گردید. ایزوله های تایید شده با استفاده از دیسک های آنتی بیوگرام اگزاسیلین، وانکومایسین، اریترومایسین، آزیترومایسین و لینزولید، از طریق روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استانداردهای CLSI مورد بررسی قرار گرفتند.
تمامی ایزوله ها به آنتی بیوتیک های لینزولید و وانکومایسین حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های متی سیلین، آزیترومایسین واریترومایسین به ترتیب: 50%، 61/5% و 59% گزارش گردید. تعداد ایزوله های استاف اورئوس که به طور هم زمان به سه آنتی بیوتیک متی سیلین، آزیترومایسین و اریترومایسین مقاوم بودند 50 (25%) مورد بودند.
میزان مقاومت به آنتی بیوتیک متی سیلین نسبت به سال های قبل روند افزایشی از خود نشان داده است که قابل تامل می باشد. اما مقاومتی در برابر وانکومایسین و لینزولید مشاهده نگردید.