تجزیه فوتوکاتالیستی آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی با استفاده از UV/TiO2 و UV/TiO2/H2O2

هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایندهای فوتوکاتالیستی UV/TiO2و UV/H2O2/TiO2 در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی می باشد.
این مطالعه از نوع تجربی- کاربردی بود که به صورت ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی صورت پذیرفت و در آن تاثیر پارامترهای مختلفی از قبیل غلظت اولیه تتراسایکلین، غلظت دی اکسید تیتانیوم (TiO2)، غلظت پراکسید هیدروژن (H2O2)، زمان تماس و pH مورد بررسی قرار گرفت. در تمام مراحل آزمایش حجم نمونه ها 250 میلی لیتر در نظر گرفته شد. کلیه آزمایشات در یک راکتور 500 میلی لیتری، در دمای آزمایشگاه (2±24 درجه سلسیوس) با استفاده از همزن مغناطیسی با سرعت150 دور در دقیقه انجام گردید.
نتایج حاصله نشان داد که pH نقش مهمی در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین در فرایند UV/TiO2 دارد. با افزایش زمان تماس و غلظت TiO2 راندمان حذف افزایش یافت، ولی غلظت TiO2 بیشتر از 1 گرم در لیتر و زمان تماس بیشتر از 90 دقیقه تاثیر چشمگیری در راندمان حذف نداشت. حداکثر راندمان حذف (4/91%) در 5 = pH، غلظت TiO2 1 گرم در لیتر، غلظت اولیه تتراسایکلین 27 میلی گرم در لیتر و زمان تماس 90 دقیقه به دست آمد. تجزیه فتوکاتالیستی تتراسایکلین به خوبی از مدل سینتیکی درجه اول کاذب (99/0= R2) پیروی می کرد. افزودن H2O2 به میزان 100 میلی گرم در لیتر در 5 = pH و غلطت TiO2 معادل 1 گرم در لیتر منجر به حذف کامل تمامی غلطت های مختلف تتراسایکلین به کار رفته در این مطالعه بعد از 30 دقیقه زمان تماس گردید.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فرایند فتوکاتالیستی UV/H2O2/TiO2 یک فرایند بسیار موثر بوده و می توان از این فرایند برای حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول های آبی استفاده نمود.