کیفیت زندگی زنان یائسه شهرکرمان

یکی از بحرانی ترین مراحل زندگی زنان دوران یائسگی است و یکی از اهداف بهداشت برای همه در قرن 21، بهبود کیفیت زندگی است. کیفیت زندگی زنان، به دنبال وقوع یائسگی دست خوش تغییرات اساسی می گرددکه اهمیت فراوانی از نظر بهداشت عمومی دارد. پژوهش حاضر با توجه به اهمیت ارتقای سطح سلامت و بهبود زندگی در دوران یائسگی، به منظور تعیین کیفیت زندگی زنان یائسه شهر کرمان انجام شد.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در آن 384 نفر از زنان یائسه 64-48 ساله شهرکرمان مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان بود. جهت تعیین کیفیت زندگی زنان از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت WHOQOL-BREF که در ایران استانداردسازی شده استفاده گردید.
نتایج بررسی نشان داد که کیفیت زندگی کلی در 68% واحدهای مورد پژوهش در حد متوسط بوده است. میانگین نمره کیفیت زندگی در بعد جسمی برابر 05/4±22/10، در حیطه روانی برابر 7/3±48/9، در حیطه اجتماعی برابر 02/2±33/4 و در بعد محیطی برابر 05/5±73/12 بوده است. نتایج این بررسی نشان داد که یائسگی باعث تغییر در کیفیت زندگی زنان می شود بطوری که اکثریت افراد در هر چهار حیطه جسمی- روانی- اجتماعی و محیطی کیفیت زندگی متوسطی داشتند. بنابراین توجه به طراحی و اجرای برنامه های آموزشی مناسب جهت ارتقای کیفیت زندگی این قشر از جامعه ضروری است.