اثربخشی آموزش تریز بر افزایش میزان خلاقیت و مولفه های آن در دانش آموزان

آموزش و افزایش خلاقیت از جمله غایت های همه جوامع و مراکز آموزشی است. امروزه، تریز یکی از جدیدترین، جامع ترین و کارآمدترین روش های ایجاد و افزایش خلاقیت در افراد مختلف از جمله دانش آموزان است.
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تریز بر میزان خلاقیت و مولفه های آن در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر سمنان است.
روش پژوهش: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعهٔ مطالعه شامل کلیهٔ دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر سمنان بودند که 50 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای لازم برای اجرای این پژوهش پرسش نامه خلاقیت عابدی و آزمون هوش ریون بود. برای اجرای پژوهش نیز از یک طرح درس شش جلسه ای برای آموزش تریز استفاده شد. بعد از اجرای پرسش نامه خلاقیت در مرحله پیش آزمون و پس آزمون داده ها با نرم افزار پی ای اس دبلیو و با روش تحلیل مانکووا تجزیه وتحلیل شدند.
نتایج نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل در مولفه های بسط و اصالت تفاوت معنادار وجود دارد اما در مولفه های سیالی و انعطاف پذیری تفاوت زیادی مشاهده نشد.
پیشنهاد می شود تدریس خلاقیت محور در مدارس مدنظر قرار گیرد و شاخه های دیگر تریز مانند یوسیت و آریز بر میزان خلاقیت دانش آموزان نیز بررسی شود.