رابطه ی بین هوش های چندگانه و هوش هیجانی در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه ی بین هوش های چندگانه و هوش هیجانی در دانش آموزان بود. نمونه ی پژوهش شامل 200 دانش آموز (100 دانش آموز دختر و 100 دانش آموز پسر) می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از مقیاس اندازه گیری رشد هوش های چندگانه ی شرر (1996) و هوش هیجانی شات (1998) استفاده شد. یافته ها نشان داد که هوش های موسیقیایی، زبانی و میان فردی با هوش هیجانی همبستگی مثبت معنی دار و بین هوش های ریاضی و درون فردی با هوش هیجانی همبستگی منفی معنی دار دارند. بین هوش های بدنی، فضایی و طبیعت گرایانه با هوش هیجانی همبستگی معنی داری به دست نیامد. هم چنین، نتیجه ی رگرسیون گام به گام نشان داد که هوش های میان فردی، بدنی، درون فردی، زبانی و فضایی بهترین پیش بینی کننده ی هوش هیجانی دانش آموزان به شمار می روند. مقدار بالای توانایی هوش میان فردی و درون فردی در پیش بینی هوش هیجانی، نشان دهنده ی توانایی مدیریت احساسات خود و درک مهارت های اجتماعی در روابط با دیگران است. هم چنین، می توان با تقویت هوش میان فردی و درون فردی افراد دارای هوش هیجانی پایین، توانایی این افراد را در هوش هیجانی افزایش داد و از این راه به بهبود مهارت های اجتماعی ایشان کمک نمود.