ارزیابی تاثیر تغییر مقیاس در شبیه سازی فرآیند توسعه شهری با استفاده از اتوماتای سلولی پیوسته

اتوماتای سلولی از روش های پرکاربرد و رایج در شبیه سازی فرآیند توسعه شهری می باشد که در سال های اخیر، پیاده سازی-های مختلفی بر مبنای این روش ها جهت مدل سازی نحوه گسترش شهرها صورت گرفته است. مقیاس مدل یکی از مشخصه های مهم در مدل های توسعه شهری است که در نتایج خروجی این مدل ها در فضاهای رستری موثر می باشد. در این تحقیق تاثیر تغییر مقیاس مدل بر نتایج خروجی یک نوع اتوماتای سلولی پیوسته در فضای رستری مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا به بررسی مبانی پایه و اجزای سازنده مدل پیشنهادی اتوماتای سلولی پرداخته می شود و خطاهای مربوط به عدم قطعیت در سلول های این مدل مورد بررسی قرار می گیرد، سپس به بررسی رفتار مدل پیشنهادی بروی یک شهر واقعی پرداخته می شود. منطقه مورد مطالعه شهر اصفهان است که داده های مربوط به پوشش زمین در این منطقه با کمک روش های طبقه بندی بانظارت از تصاویر ماهواره ای استخراج شده است. آزمایش تغییر مقیاس مدل اتوماتای سلولی پیوسته براساس دو استراتژی مختلف پیاده سازی شده است در استراتژی اول ضریب افزایش سطح سلول در مقیاس های مختلف یکسان در نظر گرفته شده و در استراتژی دوم مقدار آن بر حسب مقیاس مدل تغییر می کند. برآورد دقت مدل در هر مقیاس تولید شده از داده های مربوط به پوشش زمین بر اساس شاخص مجذور میانگین مربعات خطاها صورت گرفته است. در استراتژی اول در گام اجرایی با ابعاد سلولی 68.5 متر بهترین شبیه سازی بر اساس این شاخص رخ داده است و بیشترین میزان انحراف کران بالا از پایین بر اساس مجذور میانگین مربعات خطاها برابر با 0.0035 متر بوده است، اما در استراتژی دوم بهترین نتیجه در گام اجرایی با ابعاد سلولی 63.5 متر و بیشترین میزان انحراف کران بالا از پایین برابر با 0.1055 متر بوده است.