فعالیت های روزمره نوجوانان قربانی مین و مهمات عمل نکرده

آسیب های جسمی و روحی ناشی از انفجار مین و مهمات عمل نکرده بر سطح عملکرد فردی و اجتماعی قربانیان تاثیرگذار است. هدف از این مطالعه، تعیین سطح عملکرد و میزان وابستگی قربانیان زیر 18 سال مین و مهمات عمل نکرده در انجام فعالیت های روزمره و شخصی بود.
در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی که در سال 1388 انجام شد، 78 نوجوان آسیب دیده به وسیله انفجار مین و مهمات عمل نکرده در 5 استان مرزی کشور به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. از تمام قربانیان دعوت شد تا در طرح ملی پایش سلامت شرکت کنند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه شاخص بارتل بود. آنالیز داده ها به کمک نرم افزار SPSS 18 و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، Tمستقل و تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 16.11±1.99 سال و میانگین نمره به دست آمده در کل فعالیت های روزانه 84.28±17.22 بود. بیشترین نیاز به کمک، مربوط به تحرک در سطوح ناهموار و لباس پوشیدن و کمترین ناتوانی مربوط به غذاخوردن و کنترل مدفوع بود. بین متغیرهای جنسیت (0/006=p)، وضعیت تحصیلی (0/05=p) و درصد جانبازی (0/05=p) با میانگین نمره فعالیت های روزمره، ارتباط معنی دار وجود داشت.
عملکرد قربانیان مین در فعالیت های روزانه در سطح نسبتا خوبی قرار دارد و این افراد در انجام بیشتر فعالیت های روزمره، غیروابسته هستند.