اثر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره غذایی بر روند رشد بچه فیلماهی پرورشی (Huso huso)

به منظور مطالعه اثر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره غذایی بر روند رشد بچه فیلماهیان پرورشی (Huso huso) با متوسط وزن 64/1 ± 85/49 گرم، آزمایش رشدی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل به روش فاکتوریل 4×2 طراحی و اجرا گردید. آزمونها در دو سطح پروتئینی40 و 45 درصد، هر یک با چهار سطح انرژی (5/18، 8/19، 1/21 و 4/22 مگاژول انرژی خام در هر کیلوگرم جیره) با نسبتهای مختلف P/E (از 03/18 تا 14/24 میلی گرم پروتئین در کیلوژول) در شرایط یکسان پرورشی به مدت 110 روز انجام شد. میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 5/1± 9/22 درجه سانتیگراد و اکسیژن محلول 59/0 ± 4/7 میلیگرم در لیتر در نوسان بود. در هر یک از سطوح پروتئینی 40 و 45% با افزایش انرژی، میزان کارایی غذایی، درصد افزایش وزن، نسبت بازده پروتئین و شاخص رشد ویژه به طور معنی داری افزایش یافت، بطوریکه بچه ماهیان تغذیه شده با جیره کم انرژی از روند رشد کمتری نسبت به بچه ماهیان تغذیه شده با انرژی متعادل و انرژی بالا برخوردار بودند. از نظر ترکیبات بدن، اختلاف معنی داری بین پروتئین40 و 45% مشاهده نشد. نتایج حاکی از آن بود که چربی لاشه بدون توجه به میزان پروتئین با میزان چربی جیره همبستگی مثبت داشت، بطوریکه میزان چربی بدن ماهیانی که از انرژی بالاتر تغذیه کرده بودند، بطور معنی داری بیشتر از ماهیانی بود که با انرژی کمتر تغذیه شده بودند. هر چند بیشترین مقدار وزن نهایی (3/5± 1/224 گرم) مربوط به ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 45% پروتئین و سطح انرژی 4/22 مگاژول در هر کیلوگرم جیره مشاهده گردید، اما بدلیل عدم وجود اختلاف معنی دار آماری و کاهش هزینه های تولید غذا، جیره حاوی 40% پروتئین، 21% چربی و 1/21 مگاژول انرژی در هر کیلوگرم جیره با نسبت P/E 20 میلی گرم پروتئین در کیلوژول، جهت دستیابی به بهینه رشد و ضریب تبدیل غذایی برای بچه فیلماهیان پرورشی با وزن 49 تا 250 گرم، نسبت به سایر تیمارها ترجیح داده می شود.