کاربرد نانولوله های کربنی تک جداره در جذب رنگ راکتیو قرمز 198 از محلول های آبی

رنگ ها باعث مشکلات زیادی و یکی از منابع اصلی آلودگی محیط زیست هستند. بنابراین پساب های رنگی باید قبل از تخلیه، تصفیه شوند تا خطرات زیست محیطی کاهش یابد. یکی از پرکاربردترین روش های حذف رنگ از پساب، فرایند جذب است. نانولوله ها، جاذب های جدید با کاربردهای گسترده برای جذب انواع آلاینده ها می باشند. هدف از این مطالعه بررسی امکان سنجی استفاده از نانولوله های کربنی تک جداره به عنوان جاذب در فرآیند جذب رنگ راکتیو قرمز 198 از محلول های آبی می باشد.
این مطالعه تجربی به صورت ناپیوسته انجام شد و اثر پارامترهای مختلف زمان تماس، شدت اختلاط، غلظت اولیه رنگ، pH و دوز نانولوله های کربنی تک جداره در حذف رنگ راکتیو قرمز 198بررسی شده است.
نتایج نشان داد که زمان مناسب جهت دستیابی به حداکثر جذب رنگ و حالت تعادل، 3 ساعت می باشد. با افزایش دوز جاذب از 0/1 به 0/9 گرم در لیتر راندمان حذف برای محلول رنگ راکتیو قرمز 198 با غلظت اولیه 25 میلی گرم در لیتر از 91/8% به 100% افزایش می یابد. هم چنین مشخص گردید که حداکثر ظرفیت جذب سطحی رنگ راکتیو قرمز 198 بر روی نانولوله های کربنی تک جداره 7/98 میلی گرم بر گرم در شرایط اسیدی (4=pH) اتفاق افتاده است. با کاهش غلظت اولیه رنگ راکتیو قرمز 198 از 50 به 25 میلی گرم در لیتر در 4= pHو زمان 3 ساعت راندمان حذف از 96/6% به 100% افزایش یافته است.
نتایج این مطالعه نشان داد که سینتیک واکنش با معادله درجه اول کاذب قابل توصیف بوده و ایزوترم جذب از هر دو مدل فروندلیچ و لانگمویر تبعیت می نماید. به دلیل اندازه کوچک، سطح مقطع زیاد، شکل کریستالی و نظم شبکه ای منحصر به فرد و در نتیجه واکنش پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه نانولوله های کربنی تک جداره به عنوان جاذب جهت حذف رنگ راکتیو قرمز 198 می تواند موثر باشد.