پاسخ های فیزیولوژیک نهال های پده (Populus euphratica) تحت تاثیر تنش غرقابی با آب های شیرین و شور

پده (Populus euphratica) از جمله گونه های درختی است که در مناطق خشک و نیمه خشک در حاشیه رودخانه ها به صورت طبیعی رویش دارد. هدف این تحقیق بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی شامل فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق، پتانسیل آبی و محتوی نسبی آب برگ در نهال های یکساله پده تحت تنش ترکیبی غرقابی- شوری بود. تیمار تنش غرقابی- شوری در 5 سطح شامل شاهد (بدون شوری- غرقاب)، غرقابی (4 سانتی متر بالای سطح خاک) با غلظت شوری 0، 50، 100 و 150 میلی مولار NaCl اعمال گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 60 روز در محیط گلخانه صورت گرفت. نتایج نشان داد میزان زنده مانی در کلیه سطوح تیمار برابر با 100 درصد بود. ترکیب شوری- غرقابی اثر معنی داری روی فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق، پتانسیل آبی و محتوی نسبی آب برگ داشت، طوری که افزایش شوری در شرایط غرقابی باعث کاهش تمام این صفات نسبت به شاهد شد. به طور کلی، نتایج این تحقیق آشکار ساخت که علی رغم کاهش اندازه های فیزیولوژیک با افزایش شوری، نهال های پده توانایی حفظ زنده مانی را تحت شرایط تنش های ذکر شده داشته است. با ادامه تحقیق در دوره های رویشی بعدی توسط محققین، پاسخ زنده مانی، رشد و صفات فیزیولوژیک نهال پده به تنش های فوق آشکارتر خواهد شد.