بررسی درک از تغذیه انترال در پرسنل بخش های مراقبت های ویژه ی شهر کرمان در سال 1392

سوء تغذیه یک مشکل شایع در میان بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه محسوب می‌شود. حمایت تغذیه‌ای در بخش مراقبت‌های ویژه به عنوان جزء جدایی‌ناپذیر مراقبت از بیمار پذیرفته شده است. با این حال، تغذیه در مقایسه با سایر مراقبت‌ها در اولویت پایین‌تری باقی مانده است. در حال حاضر اطلاعات کمی در ارتباط با درک از تغذیه انترال در پرستاران وجود دارد، به همین دلیل این پژوهش با هدف بررسی درک پرسنل شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های آموزشی شهر کرمان در مورد مراقبت‌های پرستاری مربوط به تغذیه انترال در نیمه دوم سال1392 انجام شد.

مواد و روش‌ها:

 این مطالعه توصیفی – مقطعی در سال 1392 روی 119 نفر از کارکنان شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های آموزشی شهر کرمان که مسوولیت تغذیه بیماران را انجام می‌دهند و به روش سرشماری و مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر دو بخش بود. بخش اول برای بررسی ویژگی‌های دموگرافیک و بخش دوم برای سنجش درک، مشتمل بر 14 سناریو در مورد تغذیه انترال بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 18 و روش‌های آماری توصیفی و آزمون‌های تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنووا[1] استفاده شد.

یافته‌ها:

 در این مطالعه مشخص شد 4/92% واحدهای مورد پژوهش را زنان تشکیل می‌دادند و 7/80% آنها متاهل و 6/96% دارای مدرک لیسانس پرستاری بودند. نمره کلی درک پرسنل در زمینه تغذیه لوله‌ای، از 14 نمره، 99/1±68/6 بود یعنی 7/47% نمره کلی درک را کسب کردند و درک آنها مثبت اما از سطح متوسط کمتر بود. بالاترین نمره درک در زمینه پیشگیری از انسداد لوله و عفونت بود. نتایج حاصل همچنین نشان داد که تنها بین درک واحدهای مورد پژوهش در زمینه تغذیه انترال و اضافه‌کاری ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشت.

نتیجه‌گیری: 

براساس نتایج این مطالعه، پرسنل مسوول تغذیه بیماران کمتر از نیمی (7/47% نمره کلی) از نمره درک را کسب کردند. با توجه به نقش مهم پرستار در مدیریت تغذیه لوله‌ای، باید استانداردهای عملی و دستورالعمل‌های مبتنی بر شواهد در بخش‌های مراقبت ویژه آموزش داده شوند تا پرسنل با آگاهی بیشتر و درک مثبت و احساس توانایی بیشتر، عملکرد اصولی‌تری را در زمینه تغذیه انترال اتخاذ کنند.