کدام یک از روش های غیرتهاجمی در اندازه گیری زاویه Q در حالت طاق باز معتبرتر است؟

زاویه Q به عنوان زاویه حاده بین دو خط فرضی ترسیم شده از خار خاصره قدامی فوقانی به مرکز کشکک و از مرکز کشکک به برجستگی درشت نی تعریف می شود. اندازه گیری زاویه Q با استفاده از روش تهاجمی از قبیل؛ رادیوگرافی و سی تی اسکن و روش غیر تهاجمی از قبیل؛ روش گونیامتر و روش فتوگرامتری در وضعیت طاق باز انجام می شود. در این تحقیق، محقق علاوه بر ارائه روش جدید، به دنبال پاسخ این سوال است که کدام یک از روش های غیر تهاجمی معتبرتر (روایی بیشتر) است؟

بدین منظور زاویه Q نه نمونه (هیجده زانو) با میانگین و انحراف استاندارد سن 24/2 ± 55/23 (سال)، وزن 47/10±00/73 (کیلوگرم)، طول ران 17/3 ± 11/43 سانتی متر و پهنای لگن 00/3 ± 66/39 با استفاده از روشCT scan، روش ابداعی پردازش تصویر و روش گونیامتر در وضعیت طاق باز محاسبه و میزان همبستگی بین روش ابداعی پردازش تصویر و روش گونیامتر با روش CT scan، از طریق ضریب همبستگی پیرسون محاسبه گردید.

یافته های تحقیق، رابطه معنی داری را بین زوایای Q بدست آمده از روش ابداعی پردازش تصویر و روشCT scan در حالت طاق باز (92/0r=) و همچنین، میان روش گونیامتر و روش CT scan در حالت طاق بازنشان داد.
(81/0=r)(001/0=p).

بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، می توان وسایل به کار برده شده برای محاسبه زوایه Q زانو را بر اساس میزان همبستگی که با روشCT scan دارند، طبقه بندی کرد. بنابراین، روش ابداعی پردازش تصویر، می تواند جایگزین مناسبی برای روش گونیامتر در اندازه گیری زاویه Q در حالت طاق باز باشد.