بررسی اثر ایزومریزاسیون در سوخت گازوئیل و کمک به حفظ محیط زیست

نیاز به گازوئیل رو به افزایش میباشد و از طرفی استفاده از آن به دلیل وجود ترکیبات مضر باعث ایجاد آلودگی های جبرانناپذیری میگردد. جهت تامین این تقاضا و همچنین جلوگیری از آلودگی محیط زیست، قوانین ملی ظرفیت تولید بنزن، هیدروکربن های آروماتیک، هیدروکربن اولفین و سولفور را محدود کرده اند.
از جمله این قوانین، قانون صنعتی ویژه ای بود که در روسیه در ماه فوریه 2008 وضع گردید که در آن مناطق تولیدکننده گازوئیل با استاندارد Euro-2،3،4،5 مشخص شده است. همچنین تولید گازوئیل Euro4 با 35% ترکیبات آروماتیک و با کمتر از 1% بنزن تا اول ژانویه 2012 جایگزین گردید. در حال حاضر تولید بنزن تا 0/96% در آمریکا محدود شده است.
در دهه 1970، هیدروژنه شدن بنزن بدون کاهش عدد اکتان مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود برای کاهش کلی ترکیبات آروماتیک، رقیق سازی با استفاده از ترکیبات غیرآروماتیک نیاز است (پایه عملیاتی ترکیبات با اکتان بالا در روسیه).
این شرایط به دلیل کاهش (و تا حدودی حذف) تترا اتیل لیو (TEL)، و کاهش نسبت بوتان-بوتیلن (به خاطر فقدان FCC) پیچیده خواهد شد؛ اما به طور کلی برای تولید آلکیلیت با عدد اکتان بالا (high-octane alkylate) در جهان به کار گرفته می شود.
در نتیجه، گسترش به کارگیری فرآیند ایزومریزاسیون راهکاری برای این مشکل است. این فرایند تولید گازوئیل تجاری برابر با نیاز حال و نیاز آینده با انعطاف پذیری بالا با میزان تقاضا فراهم می آورد.