کاربرد روش جستجوی ژنتیکی در بهینه سازی روابط تجربی تخمین مشخصه های هندسی حفره ی آبشستگی پائین دست سازه های تثبیت کننده ی بستر

بخش مهمی از مطالعات صحرایی به بررسی بیشینه عمق آبشستگی پاییندست سازه های کنترلی و تثبیت کنندهی بستر مانند سریز، آببند و غیره میپردازند؛ همچنین برخی از پژوهشگران روابط تجربی متعددی را بهمنظور برآورد بیشینه عمق آبشستگی در شرایط هیدرولیکی معین ارائه کردند. در این مطالعه ضرایب روابط تجربی ارائه شده به وسیله ی داگوستینو و فروو (2004) برای بررسی خصوصیات بستر پاییندست سازه های کنترلی و تثبیت کنندهی بستر، با استفاده از روش جستجوی ژنتیکی بهینه شده است.به این منظور از مجموعه داده های آزمایشگاهی و صحرایی جمعآوری شده به وسیله ی سایر پژوهشگران برای آموزش این معادلات و سنجش میزان دقت و کارایی آنها استفاده شد؛ این مجموعه داده ها در مقیاسهای متفاوت اندازهگیری شده و دارای توزیع دانه - بندی اندازهی ذرات متفاوت است. دقت هر یک از روابط بهینه شده با کاربرد شاخصهای آماری مختلف، با روابط ارائه شده توسط داگوستینو و فروو (2004) مقایسه شد. نتایج نشان میدهد مقادیر شاخصهای آماری درصد خطا، ریشهی میانگین مربعات خطا و میانگین خطای اریبی در روابط بهینه شده به میزان قابل توجهی کاهش یافته است؛ پس روابط بهینه شده به وسیله ی روش جستجوی ژنتیکی نسبت به روابط تجربی موجود از دقت و کارایی بیشتری در تخمین مشخصه های هندسی حفرهی آبشستگی پایین دست سازه های کنترلی و تثبیت کنندهی بستر برخوردار است.