ارزیابی توانایی رقابت لاین های امیدبخش جو با علف های هرز در تراکم های مختلف تحت شرایط دیم

پیام:
چکیده:
با توجه به هزینه بالا و اثرات زیان آور زیست محیطی استفاده از علف کش ها، جهت کاهش خسارت علف های هرز شناسایی لاین ها و ارقام با توانایی رقابت بالا ضروری می باشد. این تحقیق به منظور ارزیابی لاین های امید بخش جو در شرایط حضور و عدم حضور علف های هرز و همچنین اثر تراکم در توانایی رقابت آنها با علف های هرز انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم-سرارود به مدت سه سال زراعی (86-1383) اجرا گردید. عوامل شامل ژنوتیپ (چهار لاین امیدبخش جو و رقم شاهد سرارود-1)، تراکم با سه سطح (350، 400 و 450 بوته در متر مربع) و علف هرز با دو سطح (وجین و عدم وجین علف هرز) بودند. نتایج نشان داد که لاین شماره 4 (Lignee 131/3/4679/105/YEA168.4) با عملکرد دانه 3938 کیلوگرم در هکتار به طور معنی داری برتر از رقم شاهد آزمایش بود، اما لاین شماره 1 (Roho//Alger/Ceres 362-1-1/3/Alpha/Durra) دارای عملکرد دانه معادل شاهد و سایر لاین ها عملکرد کمتری نسبت به شاهد داشتند. نتایج نشان داد که در سال اول آزمایش (نامطلوب از لحاظ شرایط رشد) تفاوت عملکرد ژنوتیپ ها در سطوح تراکم و علف هرز معنی دار نبود ولی در سال دوم و سوم (شرایط رشد مطلوب تر) تفاوت عملکرد ژنوتیپ ها در سطوح مختلف تراکم و علف هرز متفاوت بود. بالاترین عملکرد دانه را ژنوتیپ شماره 4 در سال دوم و در تراکم 400 بذر در متر مربع و در شرایط بدون علف های هرز تولید نمود. از نظر شاخص تحمل تداخل علف هرز لاین های شماره 4 و 1 از سایر ژنوتیپ ها برتر بودند. بنابراین، لاین شماره 4 به دلیل عملکرد دانه بیشتر و داشتن شاخص تحمل تداخل علف هرز بالا و لاین شماره 1 به دلیل شاخص تحمل تداخل علف هرز بالا و عملکرد معادل شاهد جهت کشت در شرایط طبیعی (عدم کنترل علف های هرز) قابل توصیه می باشد. در تراکم 450 بوته در متر مربع ژنوتیپ ها از شاخص تحمل تداخل علف هرز بالاتری برخوردار بودند. بنابراین با توجه به افزایش شاخص تحمل تداخل علف هرز در تراکم های بیشتر، افزایش تراکم تا 450 بوته در متر مربع می تواند به عنوان راهی برای کنترل علف های هرز جو در شرایط دیم توصیه گردد.
زبان:
فارسی
صفحات:
97 تا 109
لینک کوتاه:
magiran.com/p1338704 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!