تبیین جایگاه میناس، نقاش ارمنی، در تاریخ نقاشی ایران

نقش و تاثیر تاریخی ارمنیان، به عنوان یکی از اقوام تاثیرگذار در فرهنگ و هنر ایران به ویژه در زمینه نقاشی، در هر تحقیقی اثبات شده است. حضور برخی نقاشان ارمنی نه تنها باعث رشد و تکامل نقاشی ایران شده است؛ بلکه تاثیرات مهمی در تغییر و تحول آن گذاشته است. برخی محققین و هنرمندان ایرانی حتی برخی تغییرات به وجود آمده در نقاشی ایران را مدیون نقاشان ارمنی می دانند. این تاثیرگذاری به خصوص از زمان استقرار ارمنیان در جلفای اصفهان (جلفای نو)، یعنی بیش از چهارصد سال پیش، شکل گسترده و عمیقی به خود گرفته است. از قرن هفدهم، وجود ارامنه در ایران و توانمندی های ارتباطی آنان با مغرب زمین چه از بعد تجاری و اقتصادی و چه از بعد فرهنگی و هنری شرایط خاصی را بوجود آورد تا ارمنیان ایرانی بتوانند تاثیرات مهم و اساسی در سرنوشت ایران بجای بگذارند؛ به گونه ای که امروزه، نتیجه این اثرات به صورت کاملا آشکار، محسوس و مشهود است. این مقاله، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است، و با نگاهی به تاریخ نقاشی ارامنه ایران به تبیین جایگاه میناس، نقاش ارمنی قرن هفدهم میلادی، در نقاشی ایران پرداخته است. یافته های این مقاله، گویای این مطلب است که میناس به عنوان یک نقاش ایرانی ارمنی در ورود نقاشی اروپایی به ایران، چهره نگاری های بزرگ اندازه با رنگ روغن، تعلیم استاد رضا عباسی و تاکید او بر حضور نقاشی در زندگی اجتماعی، شخصیتی موثر در تاریخ نقاشی ایران به شمار می رود. هدف این مقاله بررسی جایگاه این نقاش گمنام، در تاریخ نقاشی ایران و آگاهی از توانمندی ها و تاثیرات او در شکل گیری نقاشی ایران در قرن هفدهم می باشد.