درمان جراحی یک مورد فیستول حالب به واژن در کلیه های به هم چسبیده لگنی

فیستول حالب به واژن حدود10% از فیستول ادراری را تشکیل می دهد که شایع ترین علت آن عمل جراحی لگنی می باشد. همراهی این نوع فیستول در کلیه های به هم چسبیده لگنی تاکنون گزارش نشده و تکنیک ترمیم آن نیز به علت موقعیت کلیه ها، حایز اهمیت می باشد.
گزارش مورد: خانم 18 ساله ای که پنج روز بعد از عمل سزارین دچار بی اختیاری ادراری دایم شده بود بعد از یک ماه مراجعه کرد. در یوروگرافی بیمار، کلیه های به هم چسبیده لگنی همراه با هیدرو یورترو نفروز طرف چپ وجود داشت. با انجام سیستوسکپی و تست رنگی زیر بیهوشی، فیستول مثانه به واژن وجود نداشت. سوند حالبی از محل فیستول حالب به علت تنگی عبور نکرد، فیستول حالب به واژن تشخیص داده شد. جهت ترمیم خط وسط پایین شکم انسزیون داده شد. به علت کوتاهی طول حالب و کلیه های به هم چسبیده لگنی که روی عضله پسوآس قرارداشت، ترمیم با روش های دیگر مانند آناستومز مستقیم حالب به مثانه و استفاده از عضله پسوآس امکان پذیر نبود. تنها روش قابل ترمیم، استفاده از فلپ مثانه ای بود که انجام شد. پس از عمل، بی اختیاری ادرار برطرف شد.
نوع ترمیم فیستول حالب به واژن بستگی به طول حالبی پروکسیمال به فیستول دارد مانند آناستوموز مستقیم حالب به مثانه، استفاده از عضله پسوآس و فلپ مثانه ای است. ترمیم فیستول حالب در کلیه هایی که در ناحیه لگنی قرار دارند و طول حالب کوتاهی دارند با روش های دیگر مشکل و تنها راه ترمیم، استفاده از فلپ مثانه ای می باشد.