بررسی ارتباط بین رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران با رضایت بیماران در شهر شیراز در سال 1391

با توجه به این که بیماران اغلب کیفیت خدمات ارایه شده از بیمارستان را بر پایه درک خود از مراقبت پرستاری بنا می کنند و چون خدمات پرستاری نقش بسیار مهمی در رضایت بیماران دارد، می توان انتظار داشت که متغیرهای رضایت شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران بر رضایت بیماران تاثیرگذار باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران بر رضایت بیماران در بیمارستان های شهر شیراز انجام یافته است. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است. در این مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای 280 نفر از پرستاران شاغل و 560 نفر از بیماران بستری در بیمارستان های شهر شیراز به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های رضایت شغلی Spector (1996) و فرسودگی شغلی Maslach (1996) و پرسشنامه محقق ساخته رضایت بیماران استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل و از مدل های معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی جهت سنجش مدل تحقیق استفاده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد دو متغیر رضایت شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران بر رضایتمندی بیماران اثرگذار است. همچنین بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران رابطه منفی و معنادار برقرار است (001/0 p<). پیشنهاد می شود که با تمرکز روی عوامل موثر بر رضایت شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران و رفع کمبودها و سازمان دهی حرفه پرستاری و بهبود سیستم پرداخت و عادلانه کردن آن، زمینه برای بالا بردن سطح کیفیت مراقبت و رضایتمندی هرچه بیش تر بیماران فراهم شود.