فرهنگ ایمنی بیمار از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های استان مازندران

پرستاران یکی از گروه های مهم در بهبودی و امنیت بیماران بوده و نقش مهمی در کاهش میزان مرگ بیماران دارند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فرهنگ ایمنی بیماران از دیدگاه پرستاران انجام شد.
این مطالعه با طرح توصیفی- همبستگی در یک بازه زمانی دو ماهه در سال 1390 در بیمارستان های تنکابن، چالوس و رامسر انجام شد. نمونه شامل همه پرستاران بود. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه «پیمایش بیمارستانی فرهنگ ایمنی بیمار» بود که در 12 بعد وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار را در بیمارستان ها مورد سنجش قرار می داد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های میانگین و انحراف معیار و آزمون تی و آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد.
از بین 12 بعد پرسش- نامه فرهنگ ایمنی بیمار، پرستاران بالاترین نمره را به بعد «کار گروهی درون بخش های بیمارستانی» (میانگین و انحراف استاندارد 4/02 ± 0/98) و «یادگیری سازمانی- ارتقا مداوم» (میانگین و انحراف استاندارد 4/06± 0/75 از حداکثرنمره 5) و کمترین نمره را به بعد «کارکنان» (میانگین و انحراف استاندارد 1/11± 2/39) «پاسخ غیر تنبیهی به خطا» (میانگین و انحراف استاندارد 0/98 ± 2/53 از حداکثر نمره 5) دادند. 53/7 درصد از پرستاران «یک تا دو مورد» “ثبت گزارش خطا در بخش محل کارشان را در یکسال اخیر«گزارش کردند. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین ابعاد پرسش-نامه فرهنگ امنیت بیمار و مشخصات شخصی- اجتماعی، تنها بین متغیر سن و سابقه کار با بعد»همکاری گروهی بین واحد های بیمارستانی«(فاکتور شماره اول) همبستگی معنادار منفی (P< 0/05) مشاهده شد.
نتیجه گیری کلی: به نظر می رسد فرهنگ ایمنی بیمار در برخی ابعاد نیازمند اصلاح است تا محیط بالینی امن تری برای بیماران ایجاد شود. پیشنهاد می شود فرهنگ»غیر تنبیهی«جایگزین فرهنگ تنبیه و سرزنش شود تا اعضای کادر بهداشتی اشتباهات خود را بیان کنند.