بررسی بیان نسبی 103-miR در سلول های تک هسته ای خون محیطی مدل رت مبتلا به دیابت نوع 2 و پیش دیابت

دیابت نوع 2 شایع ترین بیماری متابولیکی مزمن است که نرخ شیوع آن به سرعت در حال افزایش است و تعداد افراد زیادی را مبتلا می کند. علت این بیماری، ناشناخته است و گفته می شود برهمکنش عوامل ژنتیک، اپی ژنتیک و محیطی از جمله چاقی مستعد کننده ی ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 هستند. miRNA به عنوان یکی از عوامل کلیدی در تنظیم بیان ژن با مهار ترجمه و یا تجزیه ی mRNA عمل می کند و این احتمال وجود دارد که miRNA ها در رخداد مقاومت انسولین و دیابت نوع 2 نقش داشته باشند. یافته های جدید استفاده از سلول های تک هسته ای خون محیطی را به عنوان منعکس کننده ی وضعیت پاتولوژیک بافت ها معرفی کرده اند که می تواند منبع مناسبی جهت مطالعات و تشخیص های مولکولی در بیماری ها همچون بیماری دیابت نوع 2 باشد. از جمله miRNAهای دخیل در مراحل مختلف دیابت نوع 2، به خصوص مقاومت انسولین به عنوان اولین و مهم ترین عامل خطر دیابت نوع 2، 103-miR می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی بیان نسبی 103-miR در سلول های تک هسته ای خون محیطی رت های مبتلا به دیابت القا شده به واسطه ی رژیم غذایی چرب/ تزریق STZ (Streptozotocin) در دو مرحله ی پیش دیابت و دیابت و مقایسه ی آن با رت های سالم بود.

مدل حیوانی دیابت نوع 2 با استفاده از ترکیب رژیم غذایی با چربی بالا و تزریق دوز پایین STZ (mg/kg 35) ایجاد شد. سلول های تک هسته ای خون محیطی رت های مبتلا در دو مرحله ی پیش دیابت (قبل از تزریق STZ) و دیابت (پس از تزریق) و همچنین رت های سالم جدا سازی شد. RNA با استفاده از Trizol از سلول ها استخراج و سپس به cDNA (Complementary DNA) تبدیل شد. سطح بیان 103-rno-miR به وسیله ی تکنیک qRT-PCR (Quantitative reverse transcriptase- polymerase chain reaction) و حضور معرف SYBR Green و با استفاده از پرایمر های اختصاصی LNA TM 103- Primerset rno-miR سنجیده شد.

ترکیب رژیم غذایی چرب همراه با تزریق دوز پایین STZ می تواند دیابت نوع 2 را به خوبی در رت ها القا کند. میانگین بیان 103-rno-miR در رت ها در مرحله ی دیابت و پیش دیابت نسبت به رت های سالم تفاوت معنی داری (050/0 ≥ P) را نشان داد.

یافته های پژوهش حاضر، اهمیت 103-miR را در پاتوژنز دیابت نوع 2 به خصوص در مراحل اولیه نشان می دهد و همچنین امکان مناسب بودن سلول های تک هسته ای خون محیطی را به عنوان یک منبع در دسترس و غیر تهاجمی در مطالعات و یا تشخیص های مولکولی برای پیش بینی و پیگیری شرایط بیماری دیابت فراهم می کند.