ارتباط معیار فعالیت لوپوس اریتماتوی سیتمیک(SLEDAI) با سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک

لوپوس اریتماتوی سیستمیک یکی از بیماری های شایع روماتولوژی محسوب می شود.نشانگر فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوسیستمیک(SLEDAI)، یک روش ارزشمند و قابل اعتماد بررسی فعالیت لوپوس می باشد. از آنجا که همیشه علایم بالینی و پاراکلینیکی درSLEDAI با سیر بیماری همخوانی ندارد و معیار های سرعت رسوب گلوبولی((ESR،CRP و Anti-dsDNA و کمپلمان ها در موارد غیر فعال بیماری نیز ممکن است افزایش داشته باشد، بنابراین با این بررسی سعی شده است تا سطح اسیداوریک سرم به عنوان یک شاخص فعالیت بیماری مورد مطالعه قرار گیرد.
این مطالعه مقطعی توصیفی در سال 1391-1392 در بیمارستان امام رضا مشهد انجام شده است. در بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام رضا(ع) مشهد، اسیداوریک سرم و Anti-ds DNA وESR اندازه گیری شد و معیار SLEDAI بررسی شد. ازهمبستگی پیرسون جهت بررسی ارتباط بین سطوح سرمی اسیداوریک با SLEDAI و Anti-dsDNA استفاده و با نرم افزار SPSS اطلاعات تجزیه و تحلیل شد.
دراین مطالعه، 82 بیمار(6مرد و 76 زن) بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 9/29 ± 32/02 سال و میانگین مدت ابتلای بیماری 4/68 ±4/49 سال بود. بین سطوح سرمی اسیداوریک با (SLEDAI (P=0.001، r=0.35)، Anti-dsDNA(P=0.0001، r=0.54، ارتباط مستقیم و معنی دار و با سطوح C3 (P=0.04، r=-0.22)، and C4 levels (P=0.02، r=-0.25) ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد.
در این مطالعه مشخص شدکه سطوح بالاتر اسیداوریک با فعالیت بیشتر بیماری لوپوس مرتبط است. با این حال کاربرد سطوح اسیداوریک به عنوان معیاری از فعالیت بیماری لوپوس نیاز به مطالعات بیشتری دارد.